أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب.
مردى به رسول خدا(ص) عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.
منبع: بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 69، ص 262، ح 43
موضوع احادیث روز 7 تا 13 آذر 1394: شوخی
* شنبه 7 آذر: خداوند عز و جل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند؛ به شرط آن که ناسزا نگوید. (امام باقر علیه السلام) [1]
* یک شنبه 8 آذر: من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [2]
* دوشنبه 9 آذر: مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [3]
* سه شنبه 10 آذر: هر کس زیاد شوخى کند، نادان شمرده مى شود. (امام علی علیه السلام) [4]
* چهارشنبه 11 آذر: شوخى زیاد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود. (امام علی علیه السلام) [5]
* پنج شنبه 12 آذر: از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد. (امام کاظم علیه السلام) [6]
* جمعه 13 آذر: هرگاه رسول اکرم(ص) یکى از اصحاب خود را غمگین مى دیدند، با شوخى او را خوشحال مى کردند و مى فرمودند: خداوند، کسى را که با برادران (دینى) اش با ترشرویى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى دارد. (امام علی علیه السلام) [7]
منابع :
[1] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 663، ح 4
[2] شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید)، ج 6، ص 330
[3] تحف العقول، ص 49
[4] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 222، ح 4472
[5] عیون الحکم و المواعظ، ص 390، ح 6611
[6] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 665
[7] کشف الریبه، ص 83
امام علی علیه السلام:
کانَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله لَیَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ اَصحابِهِ اِذا رَآهُ مَغْموما بِالْمُداعَبَةِ وَ کانَ صلی الله علیه و آله یَقولُ: اِنَّ اللّهَ یُبْغِضُ الْمُعَبِّسَ فى وَجْهِ اِخْوانِهِ.
هرگاه رسول اکرم(ص) یکى از اصحاب خود را غمگین مى دیدند، با شوخى او را خوشحال مى کردند و مى فرمودند: خداوند، کسى را که با برادران (دینى) اش با ترشرویى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى دارد.
منبع: کشف الریبه، ص 83
امام کاظم علیه السلام:
اِیاک وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ یذهَبُ بِنُورِ ایمانِک.
از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.
منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 665
امام علی علیه السلام:
کَثرَةُ المِزاحِ تَذهَبُ البَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحناءَ.
شوخى زیاد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود.
منبع: عیون الحکم و المواعظ، ص 390، ح 6611
امام علی علیه السلام:
مَنْ کَثُرَ مِزَاحُهُ اسْتُجْهِل.
هر کس زیاد شوخى کند، نادان شمرده مى شود.
منبع: تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 222، ح 4472
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم:
اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ وَ المُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ.
مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى.
منبع: تحف العقول، ص 49
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم:
إِنّى أَمزَحُ وَ لا أَقولُ إِلاّ حَقّا.
من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم.
منبع: شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید)، ج 6، ص 330
امام باقر علیه السلام:
إِنَّ الله عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ.
خداوند عز و جل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند؛ به شرط آن که ناسزا نگوید.
منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 663، ح 4
موضوع احادیث روز 23 تا 29 آبان 1394: غیبت
* شنبه 23 آبان: آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمودند: این که از برادرت چیزی بگویی که دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [1]
* یک شنبه 24 آبان: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [2]
* دوشنبه 25 آبان: غیبت آن است که درباره برادرت چیزی بگویی که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهای آشکاری چون تندخویی و شتابزدگی غیبت نیست. (امام صادق علیه السلام) [3]
* سه شنبه 26 آبان: شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است. (امام علی علیه السلام) [4]
* چهارشنبه 27 آبان: کفّاره غیبت این است که برای شخصی که از او غیبت کرده ای، آمرزش بطلبی. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [5]
* پنج شنبه 28 آبان: کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد، خداوند در دنیا و آخرت او را یاری دهد و کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او - با آن که می تواند یاریش کند - به یاری او برنخیزد و از وی دفاع نکند، خداوند او را در دنیا و آخرت پَست گرداند. (امام باقر علیه السلام) [6]
* جمعه 29 آبان: روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعات بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [7]
منابع :
[1] مجموعه ورام، ج 1، ص 118
[2] بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 72، ص 258، ح 53
[3] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 358، ح 7
[4] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 221، ح 4443
[5] امالی(طوسی)، ص 192
[6] ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 148
[7] جامع الأخبار(شعیری)، ص 147
