.:. قرارگاه جهاد فرهنگی حضرت ولی عصر(عج) .:.

موضوع احادیث روز 23 تا 29 آبان 1394: غیبت

* شنبه 23 آبان: آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمودند: این که از برادرت چیزی بگویی که دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[1]

* یک شنبه 24 آبان: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[2]

* دوشنبه 25 آبان: غیبت آن است که درباره برادرت چیزی بگویی که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهای آشکاری چون تندخویی و شتابزدگی غیبت نیست. (امام صادق علیه السلام) ^[3]

* سه شنبه 26 آبان: شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است. (امام علی علیه السلام) ^[4]

* چهارشنبه 27 آبان: کفّاره غیبت این است که برای شخصی که از او غیبت کرده ای، آمرزش بطلبی. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[5]

* پنج شنبه 28 آبان: کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد، خداوند در دنیا و آخرت او را یاری دهد و کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او - با آن که می تواند یاریش کند - به یاری او برنخیزد و از وی دفاع نکند، خداوند او را در دنیا و آخرت پَست گرداند. (امام باقر علیه السلام) ^[6]

* جمعه 29 آبان: روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعات بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[7]

منابع :

[1] مجموعه ورام، ج 1، ص 118

[2] بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 72، ص 258، ح 53

[3] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 358، ح 7

[4] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 221، ح 4443

[5] امالی(طوسی)، ص 192

[6] ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 148

[7] جامع الأخبار(شعیری)، ص 147