ولادت حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع)

حدیث روز / دوشنبه 7 دی 1394

امام صادق علیه السلام:

الْکَلَامُ ثَلَاثَةٌ صِدْقٌ وَ کَذِبٌ وَ إِصْلَاحٌ بَیْنَ النَّاسِ قَالَ قِیلَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا الْإِصْلَاحُ بَیْنَ النَّاسِ قَالَ تَسْمَعُ مِنَ الرَّجُلِ کَلَاماً یَبْلُغُهُ فَتَخْبُثُ نَفْسُهُ فَتَلْقَاهُ فَتَقُولُ سَمِعْتُ مِنْ فُلَانٍ قَالَ فِیکَ مِنَ الْخَیْرِ کَذَا وَ کَذَا خِلَافَ مَا سَمِعْتَ مِنْهُ.

سخن سه گونه است: راست و دروغ و اصلاح میان مردم. به آن حضرت عرض شد: قربانت، اصلاح میان مردم چیست؟ فرمودند: از کسى سخنى درباره دیگرى مى ‏شنوى که اگر سخن به گوش او برسد، ناراحت مى ‏شود. پس تو آن دیگرى را مى‏ بینى و بر خلاف آنچه شنیده ‏اى، به او مى‏ گویى: از فلانى شنیدم که در خوبى تو چنین و چنان مى‏ گفت.

منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 341، ح 16

احادیث روز 14 تا 20 آذر 1394

موضوع احادیث روز 14 تا 20 آذر 1394: راستگویی

* شنبه 14 آذر: مردى به رسول خدا(ص) عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[1]

* یک شنبه 15 آذر: راستگو را نخستین کسى که تصدیق مى کند، خداى عز و جل است که مى داند او راستگوست و نیز نفس او تصدیقش مى کند که مى داند راستگوست. (امام صادق علیه السلام) ^[2]

* دوشنبه 16 آذر: دروغگویى از اخلاق اسلام نیست. (امام علی علیه السلام) ^[3]

* سه شنبه 17 آذر: ایمان، این است که راستگویى را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویى، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهى. (امام علی علیه السلام) ^[4]

* چهارشنبه 18 آذر: راستگو در آستانه نجات و بزرگوارى است و دروغگو در لبه پرتگاه و خوارى. (امام علی علیه السلام) ^[5]

* پنج شنبه 19 آذر: از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند. (امام سجاد علیه السلام) ^[6]

* جمعه 20 آذر: هر کس راستگو باشد عملش پاکیزه مى شود و رشد مى کند. (امام صادق علیه السلام) ^[7]

منابع :

[1] بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 69، ص 262، ح 43

[2] کافی(ط-الاسلامیه)، ج2، ص 104، ح 6

[3] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 220، ح 4379

[4] نهج البلاغه(صبحی صالح)، ص 556، حکمت 458

[5] نهج البلاغه(صبحی صالح)، ص 117، خطبه 86

[6] تحف العقول، ص 278

[7] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 105، ح 11

حدیث روز / جمعه 20 آذر 1394

امام صادق علیه السلام:

مَن صَدُقَ لِسانُهُ زَکى عَمَلُهُ.

هر کس راستگو باشد عملش پاکیزه مى شود و رشد مى کند.

منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 105، ح 11

حدیث روز / یک شنبه 15 آذر 1394

امام صادق علیه السلام:

إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَن یُصَدِّقُهُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ یَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ و َتُصَدِّقُهُ نَفسُهُ تَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ.

راستگو را نخستین کسى که تصدیق مى کند، خداى عز و جل است که مى داند او راستگوست و نیز نفس او تصدیقش مى کند که مى داند راستگوست.

منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج2، ص 104، ح 6

حدیث هفته / شنبه 14 آذر 1394

برای دریافت اینجا کلیک کنید
عنوان: حدیث هفته 7
حجم: 145 کیلوبایت

احادیث روز 23 تا 29 آبان 1394

موضوع احادیث روز 23 تا 29 آبان 1394: غیبت

* شنبه 23 آبان: آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمودند: این که از برادرت چیزی بگویی که دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[1]

* یک شنبه 24 آبان: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[2]

* دوشنبه 25 آبان: غیبت آن است که درباره برادرت چیزی بگویی که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهای آشکاری چون تندخویی و شتابزدگی غیبت نیست. (امام صادق علیه السلام) ^[3]

* سه شنبه 26 آبان: شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است. (امام علی علیه السلام) ^[4]

* چهارشنبه 27 آبان: کفّاره غیبت این است که برای شخصی که از او غیبت کرده ای، آمرزش بطلبی. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[5]

* پنج شنبه 28 آبان: کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد، خداوند در دنیا و آخرت او را یاری دهد و کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او - با آن که می تواند یاریش کند - به یاری او برنخیزد و از وی دفاع نکند، خداوند او را در دنیا و آخرت پَست گرداند. (امام باقر علیه السلام) ^[6]

* جمعه 29 آبان: روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعات بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) ^[7]

منابع :

[1] مجموعه ورام، ج 1، ص 118

[2] بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 72، ص 258، ح 53

[3] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 358، ح 7

[4] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 221، ح 4443

[5] امالی(طوسی)، ص 192

[6] ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 148

[7] جامع الأخبار(شعیری)، ص 147

حدیث روز / دوشنبه 25 آبان 1394

امام صادق علیه السلام:

الْغِیبَةُ أَنْ تَقُولَ فِی أَخِیکَ مَا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ أَمَّا الْأَمْرُ الظَّاهِرُ فِیهِ مِثْلُ الْحِدَّةِ وَ الْعَجَلَةِ فَلَا.

غیبت آن است که درباره برادرت چیزى بگویى که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهاى آشکارى چون تندخویى و شتابزدگى غیبت نیست.

منبع: کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 358، ح 7