موضوع احادیث روز 23 تا 29 آبان 1394: غیبت
* شنبه 23 آبان: آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمودند: این که از برادرت چیزی بگویی که دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [1]
* یک شنبه 24 آبان: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [2]
* دوشنبه 25 آبان: غیبت آن است که درباره برادرت چیزی بگویی که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهای آشکاری چون تندخویی و شتابزدگی غیبت نیست. (امام صادق علیه السلام) [3]
* سه شنبه 26 آبان: شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است. (امام علی علیه السلام) [4]
* چهارشنبه 27 آبان: کفّاره غیبت این است که برای شخصی که از او غیبت کرده ای، آمرزش بطلبی. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [5]
* پنج شنبه 28 آبان: کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد، خداوند در دنیا و آخرت او را یاری دهد و کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او - با آن که می تواند یاریش کند - به یاری او برنخیزد و از وی دفاع نکند، خداوند او را در دنیا و آخرت پَست گرداند. (امام باقر علیه السلام) [6]
* جمعه 29 آبان: روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعات بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم) [7]
منابع :
[1] مجموعه ورام، ج 1، ص 118
[2] بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج 72، ص 258، ح 53
[3] کافی(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 358، ح 7
[4] تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 221، ح 4443
[5] امالی(طوسی)، ص 192
[6] ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 148
[7] جامع الأخبار(شعیری)، ص 147