تهاجم فرهنگی دشمن را جدی بگیریم!
شبکه نفوذ، صریح و تابلودار به جنگ ارزش ها نمی آید.
استکبار در مبارزات خود با ملت ایران از راه های سیاسی، نظامی و اقتصادی اقدام کرد.
در مبارزه سیاسی، گروهک ها و تشکیلات حزبی درست کردند.
در بعد نظامی، جنگ تحمیلی و فتنه های داخلی به راه انداختند!
در زمینه اقتصادی هم، کشور ما را محاصره اقتصادی کردند و اجناس خریداری شده و قطعات یدکی و پول های ما را تحویل ندادند.
چون در همه این راه ها شکست خوردند، راه «مبارزه فرهنگی» را انتخاب کردند.
تزریق افکار انحرافی، التقاطی و الحادی از حربه آن ها است. اگر شرایط اقتضا می کرد، همه ی باورها و ارزش ها را منکر می شدند؛ اما چون زمینه را مساعد نمی بینند، به اسم «دین» و «تحقیقات جدید در اسلام نوین»، سعی می کنند تا باورها و ارزش ها را از بین ببرند. چرا که حیات و منافع آن ها به خطر افتاده است.
مسئله انقلاب و ارزش های اسلامی به ایران منحصر نیست؛ بلکه به سایر کشورهای اسلامی نیز سرایت کرده است و این روند ادامه خواهد داشت.
لذا، مخالفان تلاش می کنند تا این بینش الهی را در زادگاه خود مدفون سازند و به ما القا کنند که اشتباه کرده ایم و معرفت یقینی و نظام ارزشی حقیقی وجود ندارد. این همان هجوم فرهنگی است؛ یعنی تحمیل یک سلسله نظریات فلسفی، معرفت شناختی و هستی شناختی به عنوان «مسائل فلسفی نو».
در کنار سست کردن باورهای دینی و ارزش ها، استعمارگران می کوشند تا از میزان پایبندی مردم به اعمال شرعی بکاهند. گناه و حرام را خوب جلوه دهند و تقید به مسائل شرعی را «خشک مقدسی» تعبیر می کنند.
برای پیروزی در این زمینه، از وسایل تبلیغاتی و هنری نیز استفاده می کنند لذا به تدریج جهت فیلم ها عوض می شود و به جای آن که ایثار و فداکاری و... نشان داده شود، مسائل عشقی و جنسی مطرح می شود.
حتی با برگزاری محافل علمی، افرادی را که قدرت تحلیل علمی ندارند تحت تاثیر قرار می دهند.
